Nie od dziś wiadomo, że chemicznie ulepszana żywność poważnie szkodzi zdrowiu i może w dłuższej perspektywie powodować nawet raka. Dlatego też wiele osób postanowiło coś z tym zrobić, co w konsekwencji doprowadziło do tego, iż dobrowolnie zajęli się wyrabianiem takich specjałów jak szynka łososiowa.

Skąd w ludziach zaszła taka potrzeba?

Po pierwsze, bo rozbudzono w ich umysłach większą świadomość żywieniową, a po drugie, bo w ostatnim czasie w wyniku epidemii koronawirusa mieli znacznie więcej czasu na domowe smakołyki typu polędwica łososiowa. Po trzecie sprawdzoną recepturę na szynkę łososiową miały już nasze babcie, toteż większość z nas nawet przez zwykłą ciekawość chciała wypróbować babcine przepisy. Po czwarte troska o zdrowie sprawiła, że domowa szynka łososiowa wróciła na polskie stoły. W końcu przypomniano sobie, że ma ona wiele kulinarnych i estetycznych zalet.

Czy trudno jest przygotować polędwicę łososiową?

W zasadzie nie, przy czym trzeba mieć chociaż minimum wiedzy z zakresu wędliniarstwa. Po pierwsze należy przecież wybrać odpowiedni kawałek mięsa. Po drugie trzeba go właściwie oskórować, przyprawić i owędzić. A po trzecie należy wiedzieć, ile czasu musi poleżeć, by nabrało charakterystycznych walorów smakowych. Dla kogoś, kto przynajmniej parę razy już to robił polędwica łososiowa- nie powinna być wyzwaniem ponad siły. Natomiast dla kogoś, kto robi to pierwszy raz w życiu i nie ma o tym bladego pojęcia szynka łososiowa może okazać się niewypałem kulinarnym. Wówczas warto kupić taką: https://tarczynski.pl/produkt/poledwica-lososiowa

Co jest potrzebne, aby powstała polędwica łososiowa?

Po pierwsze bez odpowiednio soczystego kawałka polędwiczek nie powstanie żadna wędlina. Poza tym trzeba zaopatrzyć się w litr wody, 6 pokruszonych liści laurowych, 2 łyżeczki grubo mielonego pieprzu, 3-4 ząbków czosnku, 2 ziela jałowca i 1 łyżeczka papryki mielonej oraz łyżka kolendry. Te wszystkie składniki stanowią podstawę solanki, do której należy oczywiście po przygotowaniu włożyć polędwiczki. Potem należy poczekać, aż one wyschną i dopiero wtedy można poddać je procesowi wędzenia.