Piołun to zioło wykazujące liczne właściwości prozdrowotne, szczególnie w chorobach układu pokarmowego. Wykazuje także działanie rozkurczowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne, dlatego znajduje również zastosowanie w terapii dolegliwości kobiecych czy infekcjach układu oddechowego. Korzyści zdrowotne przynosi wyłącznie ziele, ale nie produkowany na jego bazie napój alkoholowy o…
Żeń szeń syberyjski to najcenniejszy suplement ziołowy. Od wieków stosowana jest w tradycyjnej medycynie chińskiej, a także w amerykańskich i europejskich suplementach zdrowotnych. Stwierdzono, że ma wiele zalet, w tym zwiększenie odporności, poprawę pamięci, obniżenie ciśnienia krwi, zwiększenie wytrzymałości i promowanie utraty wagi. Zioło to występuje…
Tapioka to roślina, która pochodzi z obszarów Ameryki Południowej gdzie jest pozyskiwana z bulw manioku. Jest ona lekkostrawna, pożywna i występuje w postaci płatków, mąki czy drobnych perłowych kulek. Kaszaka z manioku wykazuje szereg dobroczynnych właściwości, w tym normalizuje pracę jelit.
Szałwia hiszpańska to pochodząca z krajów Ameryki Środkowej roślina, której nasiona cieszyły się wielkim uznaniem już za czasów starożytnych Azteków. Nasiona chia – bo o nich mowa – zaliczane przez wielu do grupy tzw. „superfoods”, cechują się wysokim stężeniem drogocennych substancji odżywczych. Warto bliżej poznać roślinę chia i włączyć jej nasiona do codziennej diety.
Nasiona chia zawierają w swoim składzie szereg wartościowych substancji. Cechują się wysoką zawartością białka oraz zdrowych tłuszczów. Szczególnie ważne są kwasy omega-3, których w nasionach chia (https://planteon.pl/zdrowa-zywnosc/superfoods/nasiona-chia) występuje procentowo więcej, niż w wielu rybach. Nasiona szałwii hiszpańskiej to również znakomite źródło błonnika, minerałów (m.in. wapń, magnez, fosfor, selen czy żelazo), witamin (z grupy B i E) oraz fenoli i flawonoidów, chroniących organizm m.in. dzięki właściwościom antyoksydacyjnym.
Zalety związane z przyjmowaniem nasion chia to m.in.:
Sposobów na włączenie nasion chia do codziennej diety jest mnóstwo. Można nimi wzbogacić płatki czy owsiankę, a także dodać do wypiekanego ciasta czy pieczywa. Nasiona chia świetnie będą komponować się z różnego rodzaju deserami, mogą także stanowić dodatek do zupy czy surówki. Z uwagi na sporą zawartość błonnika należy jednak pamiętać, aby nie spożywać nasion chia w ilości większej niż ok. 40 gram dziennie.
Czarnuszka mielona (https://planteon.pl/przyprawy-swiata/ziola-w-kuchni/czarnuszka-mielona-2) jest przyprawą, która podkreśla smak wielu potraw. Znana jest ona również pod nazwą czarny kminek. Charakteryzuje się działaniem przeciwzapalnym oraz przeciwalergicznym. Wpływa na regulację poziomu cukru we krwi. Redukuje również poziom cholesterolu oraz wysokie ciśnienie. Wspomaga ona pracę układu sercowo-naczyniowego a także układu moczowego. Pobudza ona wydzielanie soków żołądkowych, dzięki czemu przyspiesza trawienie oraz metabolizm. Dodatkowo, pobudza ona układ immunologiczny do walki z wirusami i bakteriami. Ponadto warto wiedzieć, że regularne spożywanie czarnuszki mielonej wpływa na obniżenie stresu oksydacyjnego.
W składnikach wielu potraw można znaleźć wyżej wymienioną przyprawę. Można ją dodawać zamiennie zamiast świeżo mielonego pieprzu. Wybornie smakuje w sałatkach, aromatycznych zupach oraz gęstych sosach. Można ją również dodawać do smażonego mięsa, wówczas poprawi ona jego trawienie i przyswajanie. Wspomaga ona leczenie chorób skóry, do których należy między innymi: łuszczyca oraz egzema.
Wyżej wymieniona przyprawa może stanowić jeden z głównych składników sosu tzatziki. Smakuje ona również wybornie w połączeniu z białym twarogiem, masłem i świeżo wypieczonym chlebem. Stanowi ona bogate źródło alkaloidów, flawonoidów oraz steroidów, dlatego warto ją dodawać do różnego rodzaju potraw w codziennym menu.
Fasola tonka to przyprawa, która najbardziej rozpowszechniona jest we Francji, gdzie w powszechnym obrocie można otrzymać ją w sklepach z żywnością i przyprawami. Fasola tonka rośnie w Ameryce południowej.
Kucharze i restauratorzy nadają niepowtarzalnego zapachu i smaku serwowanym przez siebie potrawom, dzięki zastosowaniu tonki. Dania z ryb, owoce morza, ale także ryżowe puddingi, to potrawy, które doskonale komponują się w zestawieniu z fasolą tonka. W sproszkowanej formie dodawana jest ona do deserów, owoców a także dań mięsnych. Dzięki temu potrawy stają się pikantne. Często tonka używana jest jako zamiennik fasoli podczas produkcji czekolady. Przy jej pomocy można także wzmocnić smak lodów. Smak tego gatunku fasoli stanowi też uzupełnienie deserów, powstałych na bazie moreli. W przypadku dań na gorąco z dodatkiem tonki stają się nieco bardziej ostre, zachowując przy tym posmak wanilii oraz gałki muszkatołowej. W deserach na zimno, takich jak ciasta czy lody z tonką pojawi się nieprawdopodobny aromat karmelowo-waniliowy.
Z tej odmiany fasoli korzystają także producenci napojów alkoholowych. Często wykorzystując tonkę jako dodatek do piwa. Przemysł farmaceutyczny, z powodu wysokiej zawartości kumaryny, stosuje tonkę do produkcji leków na serce.
Fasolę tonkę można własnoręcznie przygotować do użytku w zaciszu domowym. Dodanie jej w odpowiednich proporcjach do różnego rodzaju potraw, jest możliwe po skruszeniu ziaren. Łatwa aplikacja fasoli tonka jest w swoim zastosowaniu jednakowa, co wszystkie inne przyprawy.
Wielu jest ludzi, którzy lubią dobrze zjeść, jednak gdyby odliczyć z tego grona osoby, które nie lubią gotować wcale oraz takie, które niespecjalnie się do tego garną (chociażby z uwagi na towarzyszący gotowaniu bałagan), grupa ta znacznie by się zmniejszyła.
Nie da się gotować bez odpowiednich akcesoriów. Bez garnka, patelni, deski do krojenia czy noża wiele w kuchni nie zdziałamy.
Podobnie jest z artykułami spożywczymi. Co prawda czasami można wyczarować „coś z niczego”, ale jakieś podstawowe produkty należałoby mieć.
Ratunkiem od posiadania każdej możliwej przyprawy są mieszanki przypraw dedykowane konkretnym daniom, na przykład przyprawa do ziemniaków, której z powodzeniem można także używać do mięs, gulaszów czy zapiekanek. Także przyprawa do ryb ma więcej zastosowań – nie ma przeciwwskazań, aby niewielką ilością przyprawić oliwę, uzyskując w ten sposób sos sałatkowy.
Takie przemyślane zakupy i wykorzystywanie produktów do więcej niż jednego tylko dania pomogą zaoszczędzić wiele miejsca w kuchni, a także sprzyjają niemarnowaniu żywności, ponieważ z całą pewnością szybciej zużyjemy produkt, korzystając z niego przy każdej możliwej okazji.
Jedyne, na co należałoby zwrócić uwagę, to składy wybieranych produktów. Jeśli nie jest to przyprawa jednoskładnikowa (jak przykładowa przyprawa do ziemniaków i frytek), trzeba tylko być świadomym, co dodajemy do swoich dań, aby mieć pewność, że to pożądana przyprawa oraz, że inne dodatki nie wzmocnią smaku na tyle, że stanie się aż nazbyt intensywny.
Na Półwyspie Koreańskim od tysięcy lat tradycyjnie kiszono warzywa. Trzymane w ziemi w trakcie zimnych miesięcy roku, stanowiły źródło cennych witamin poza sezonem rolniczych zbiorów. Dzisiaj koreańska kuchnia na całym świecie kojarzona jest z kiszoną kapustą pekińską. Sekretem jej smaku jest specjalna przyprawa do kimchi.
Chyba każde gospodarstwo domowe w Korei przygotowuje duże zapasy tej potrawy, a przeciętny obywatel zjada jej rocznie nawet kilkadziesiąt kilogramów. Kisi się tam głównie kapustę, marchew, rzepę i ogórki. Ten kraj tak ukochał sobie to danie, iż w niejednym domu znaleźć można nawet specjalne lodówki przeznaczone tylko i wyłącznie do kiszenia warzyw. To kulinarne dziedzictwo tej części świata, a tradycja ta ma już wiele tysięcy lat.
Co jednak sprawia, że kiszone warzywa rodem z Korei mają swój unikalny, jedyny w swoim rodzaju smak i aromat? Odpowiedzią na to pytanie jest wykorzystanie do ich fermentacji przyprawy do kimchi – szukaj na Planteon.pl
Jej bazę stanowi gochugaru – wyjątkowa, ostra papryka, dzięki której koreańskie kiszonki uzyskują swoje niepowtarzalne walory smakowe i głęboki kolor. Nie można jej zastąpić żadną inną odmianą chili.
Koreańska papryka to połączenie dymnego aromatu ze słodyczą i ostrością. Tak, jak bez kimchi nie byłoby Korei, tak bez tej przyprawy nie byłoby prawdziwego kimchi. To dzięki niej możemy przyrządzić tę azjatycką potrawę we własnej kuchni.
Kiedy naukowcy badają wpływ soli na zdrowie, najczęściej badają sól kuchenną, która zachowuje się inaczej w organizmie niż inne sole naturalne, takie jak sól himalajska i sól morska. Twój organizm nie wie, co zrobić z solą kuchenną, która zawiera znacznie więcej sodu niż inne sole, a ponadto nie zawiera innych minerałów równoważących, takich jak potas, wapń i magnez, które przeciwdziałają negatywnym skutkom sodu.
Przewaga soli himalajskiej nad solą kuchenną
Gruba różowa sól ma dziesiątki mikroelementów, a na pewno więcej niż sól kuchenna, która zawiera tylko chlorek sodu. Jej różowy kolor wynika z zawartości żelaza.
Dobra sól nie wystarczy, aby zastąpić odpowiednią dietę, ale zastrzyk minerałów, a zwłaszcza elektrolitów, kilka razy dziennie, kiedy solisz jedzenie, to cudowna rzecz. Ponieważ duża część twoich komórek jest zasilana energią, potrzebujesz dużej ilości elektrolitów, takich jak sód, potas, wapń i magnez, rozpuszczonych w wodzie. Elektrolity pomagają komórkom przenosić ładunek, a energia umożliwia komórkom wykonywanie codziennych zadań i komunikowanie się ze sobą.
Większość komórek ma wyższe stężenie sodu i potasu. Kiedy masz za dużo sodu i za mało potasu, komórka pobiera za dużo sodu i nie wykonuje swojej pracy prawidłowo.
Potas i sód ściśle ze sobą współpracują. Kiedy masz dużo potasu w swojej diecie, sód przestaje podnosić ciśnienie krwi. Uzyskanie wystarczającej ilości potasu obniża ciśnienie krwi bardziej niż redukcja spożycia sodu.
Komórki mózgu, nerwów i mięśni zależą od właściwej równowagi sodu, potasu i wapnia, aby „rozmawiać” ze sobą. Kiedy Twoja dieta zawiera pełen zakres minerałów, nie musisz się martwić, że zbyt duża ilość soli zepsuje wszystko. Właśnie dlatego lekarze zalecają elektrolity, takie jak potas, wapń i magnez na drgawki i skurcze (szczególnie u kobiet w ciąży).
Naturalne substancje przeniknęły do wielu preparatów jako dodatki do diety lub elementy wzbogacające działanie kosmetyków. Stosowanie ekstraktów roślinnych od wieków uważane jest za bardzo skuteczne metody leczenia i dbania o urodę. Wśród nich są preparaty na bazie babki lancetowatej.
Związki czynne zawarte w liściach tej rośliny odpowiadają m.in. za działanie antybakteryjne, niwelujące podrażnienia oraz ściągające. Babka lancetowata zawiera garbniki, flawonoidy, związki śluzowe oraz glikozydy irydoidowe. Jest również źródłem minerałów (magnez, sód, potas, cynk) i witamin (witamina C i witamina K). Stosowanie jej pomaga zwalczyć zapalenie spojówek, infekcje górnych dróg oddechowych, choroby wrzodowe żołądka i dwunastnicy. Wspiera też oczyszczanie organizmu z produktów procesu przemiany materii.
Liście babki dodawane są także do kremów, toników, żeli myjących i innych kosmetyków. Naturalne substancje pomagają utrzymać zdrową i odżywioną skórę. Stosowanie okładów i maści roślinnych przynosi ulgę w wielu poważniejszych schorzeniach skórnych. Zewnętrzne przyjmowanie babki lancetowatej (https://planteon.pl/zielarnia/ziola-przeciwzapalne/babka-lancetowata-lisc-ciety) wspomaga leczenie egzemy, przyspiesza gojenie się ran, oparzeń i wysypki alergicznej.
Ziołowa pielęgnacja i leczenie przynosi wiele korzyści dla organizmu. Stosowanie babki koniczynowej to długofalowe efekty bez ryzyka skutków ubocznych towarzyszących farmakologii.
